Een vrij kleine beroepsgroep, vooral binnen de psychiatrie werkzaam, bestaat uit psychomotore therapeuten, waarvoor aan enkele hogescholen een beroepsopleiding bestaat. Ook zij komen natuurlijk veel met spanningsgebonden klachten in aanraking, maar hun benadering is toch anders dan binnen de paramedische sector gebruikelijk is.

Tijdschrift voor Vaktherapie verscheen onlangs een artikel over spanningsregulatie waar drie methoden worden vergeleken en uit de keuze daarvan blijkt al direct de andere invalshoek. De methoden zijn Sensory awareness, Adembewustwording volgens methode Van Dixhoorn en Integratieve differentiële relaxatie volgens Petzold. De auteur, Hans Knegtering, is arts en integratief therapeut met ervaring in alle drie de methodes. Hij beschrijft de uitgangspunten en tracht tot een samenhangende visie te komen. Immers, de effecten van specifieke technieken kan getracht worden door onderzoek aan te tonen, maar in feite zijn er veel belangrijkere gemeenschappelijke factoren die de werkzaamheid verklaren.

Hij komt tot vier gemeenschappelijke principes die als richtlijn kunnen dienen:

1. Bevorder het waarnemingsvermogen. De rol van bewustzijn en aandacht is belangrijk en de zelfwaarneming stimuleert het zelforganiserend vermogen. Er is een heel bruikbaar schema van de diverse vormen van bewustzijn.
2. Gebruik de ademhaling als focus voor aandacht en zelfregulatie.
3. Stimuleer het verwoorden van ervaringen, dat versterkt de cognitieve integratie.
4. Aanraking verrijkt de waarneming en het contact.

Deze vier aandachtspunten zijn belangrijk in de behandeling van cliënten met stress gerelateerde aandoeningen, en door het ontwikkelen van spanningsregulatie kan een opstap gemaakt worden naar verder psychomotore begeleiding. Het artikel is met toestemming overgenomen en hier te downloaden.

Publicatiedatum: 30 juni 2010
Auteur: J van Dixhoorn
Bron: H. Knegtering. Spanningsregulatie. Tijdschrift voor vaktherapie, 2010,12; 3-10